İran sinemasının en meşhur yönetmenlerinden Abbas Kiyarüstami’nin şuana kadar izlediğim 4 filmi arasında en sevdiğim filmi diyebilirim. Film orta yaşlarındaki Bedi Ağamızın kendisini bir çukura gömdürmek suretiyle dünyadan çekilme isteğini anlatıyor temel olarak. Gömdürmek diyorum çünkü film boyunca arabasına aldığı farklı insanlara geceleyin uyku haplarını alarak çukura gireceğini ve onların sabaha karşı kendisine toprak atmalarını istediğini söylüyor. Bu yolculukta farklı kültürden farklı insanların bu plana tepkileri basit anlamda sosyolojik metaforlarDevamını Oku
